Bugün kadar yalın
Dün kadar taze
Nice günler geçti mütemadiyen..
Bazen mutluyduk,
Bazen aşık,
Her zaman ezen
-ezilen...
-ezilen...
Asırlar geçti ömrümüzden.
Bir bebek çığlığında yitirdik gülüşleri.
Deniz kadar deli,
Rüzgar kadar hırçın,
Anne kadar merhametli olduğumuz,
Nice yıllar geçti gitti kim bilir,
Şimdilerde unuttuğumuz.
Asırlar geçti ömrümüzden.
Hor görülüp aşağılanarak,
Hor görüp aşağılayarak,
Zamanlar tükettik
-zamanlar tükendik...
İnsanlığımız kalmadı,
İnsanlığı katlettik;
Irmaklar kuruturken...
Asırlar geçti ömrümüzden.
Katliamlar yarattık,
Sular hapsettik,
Ormanlar kuruttuk.
Yetmedi,
Dağları düz edip ovalar kurduk.
Her şey biraz daha para içindi ama,
Parayı icat ettiğimiz unuttuk
Asırlar geçti ömrümüzden.
Asırlar, öz evlatlarımız öldürürken...
Kimini hunharca yaktık,
Kimini barbarca kestik.
Kimi çoktan asmıştı kendini.
Elimizde konyakla sürdük
Çarpık düzenin keyfini...
Asırlar geçti ömrümüzden.
Her gün geçmişe ihanet ettik.
Gelecek kaygımız olmadı,
Yalnız bugünü düşündük.
Dedelerimiz öldü bu yüzden,
Şimdi biz öleceğiz,
Yarın da çocuklarımız..
Asırlar geçti ömrümüzden.
Kendimizi bilmediğimiz asırlar...
Her zaman ardımızda
İbret dolu kalacaklar,
Bakıp görmeye korktuğumuz kadar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder