Terazi

Terazilerle pek aram yoktur. Çocukluğumdan hatırladığım kırmızı gövdeli kefeli terazilerde tartılan eriklerden bir an önce yeme isteği. Onun dışında binamızın aşağısındaki bakkaldan bir kiloluk ağırlıklar çalıp kim en güçlü diye yarışırdık. Yarışmanın sonunda ise her zaman annem kazanırdı. Yanağımda kırmızı bir tokat iziyle ağırlığı bakkala geri götürdüğümü hatırlarım.

Daha sonra Kemal Sunal'la girdi hayatıma teraziler. O mükemmel eleştiri filmlerinin içine sıkıştırılan bakkal hilelerini hala suratımda acı bir tebessümle izlerim. Gerçekten de öyle mi oluyor diye merak edip seyyar satıcıların kefelerine bakmışlığım da vardır.

Ama maalesef adalet terazisini kontrol edemiyor insan. Mahkeme salonlarına, ülke sembollerine konu olan adalet terazisinin hep güçlüden yana ağır basmasını bir türlü açıklayamıyorum. Bir türlü haksızlığın kaynağını bulamıyorum. aslında bulsam da ispatlayabileceğime inanmıyorum.

Eski Genelkurmay başkanı İlker Başbuğ ağırlaştırılmış müebbet hapis istemiyle yargılanıyor... Fenerbahçe başkanı Aziz Yıldırım'ın 132 yıl hapsi isteniyor... Koca bir cemaatin lideri Cübbeli Ahmet Hoca'nın 45 sene hapsi isteniyor... Eylem yapanlar coplanıyor, üniversitelere panzerler giriyor, öğrenciler yaka paça nezarete atılıyor, internette söyledikleri yüzünden insanlar hapse giriyor. Silivri'de henüz suçları belli olmayan milletvekilleri yatıyor...

Bunun yanında bir kızı diri diri kesen Cem Garipoğlu'na 24 yıl hapis veriliyor. Ufacık bir kızı taciz eden Şamil Tayyar serbest bırakılıyor. 14 yaşındaki bir kıza tecavüz eden 10 kişi suçlu bulunmuyor...

Hal böyle olunca da insan şöyle bir mahkeme duvarında yazana bakıyor. "Adalet mülkün temelidir." Hangi mülkün temelidir? Halkı sömüren koca götlü kodamanları, kapitalizmi, mi savunuyor artık adalet? Hakimler güçlüleri mi kayırıyor? Her fırsatta "müslüman" olduğu vurgulanan bir ülkede, kullar eşit sayılmıyor mu?

Bu ülkeye çok fazla şey lazım, ama başta namuslu hukukçular lazım. Rüşvet almayan, kimseden korkmayan, adam kayırmayan, namuslu, şerefli hukukçular lazım. Yoksa bu gidişle halimiz hiç de iyi olmayacak. Gerçekten olmayacak...