Her şeyden ve herkesten öte birisine sarılmak isteğidir aşk. Bu yüzden ona yürekte açtığı derin yaralara rağmen sımsıkı tutunur insanoğlu. Derin bir nefes çekip ciğerlerinde toplar sevdiğini, sonra kanından pompalanan kanla vücudun her zerresine yayılır sevilen. Ateşlenen nöronlar gülüşünü saklar. Titreyen kulak zarı sesini anımsar. Küçülen göz bebeği yüzünü hatırlar. Ve yokken bile var eder insanoğlu sevdiğini.
Dallar eğilmiş sarkıyor denize,
Yarin saçı gibi saçak saçak salkım söğüt.
Bulutlar gölge etmiş gözündeki dehlize,
Öldür beni gülüşünde, dişlerinde öğüt.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder