Büyüdüm

Yalnızlık kokan sokakların

Tatsız gülen çocuklarından öğrendim

Gerçek olması kendinden

Daha hayal olan

Hayalleri.

Dikişli bir futbol topunu,

Cepte on lirayla bakkala girmeyi,

Hatta

Karnın henüz acıkmamışken

Rengarenk şekerlerden yemeyi.

Hayaldiler,

Hayalden daha hayaldiler.

Ve çocuklar

Öyle gerçektiler

Ve öyle büyüktüler ki...

Ve öyle utandırdılar ki beni

Otuz sene on ay geçmiş ömrümden,

Guruldayan karınlarına bakarken

Yırtık pabuçlarına gözyaşım düştü.

Tatsız gülen

Bu pasaklı çocukların yaşadığı,

Havası inik

Belki patlak bir topla oynadığı,

Yalnızlık kokan bu sokakların

Bıyıklı, çelimsiz adamların,

Ve saçları çalıdan kadınların

Arasından yürüdüm,

Her adımda uzaklaştım

Ve her adımda büyüdüm.